काल रात्रीची झोप उगाचच अस्वस्थ होती .. त्यात स्वप्नात नितीनसोबत काढलेल्या अनेक चांगल्या वाईट क्षणांचा एक चित्रपट सतत चालू होता
नितीनच्या प्रिय स्मृतीलाला माझ्याकडून ह्या काही धडपडत्या ओळी ...
किती ?
आज अचानक भेटता सांगू किती ? बोलू किती ?
या आजच्या भेटीतले ठेऊ किती ? नेऊ किती ?
अपुऱ्याच माझ्या मैफिली अधुरे जिणे भेटीविना
तू मागता माझी कथा थांबू किती ? बोलू किती ?
सांगायचे आभासते हृदयामध्ये अन वाजते
शब्दांत ते यावे कसे ? सांडू किती ? शोधू किती ?
माझ्या मनाचा चंद्र तू विरहात अवसेची दशा
अपुल्या स्मृतींची आसवे उजळू किती ? विझवू किती ?
भेटू पुन्हा जन्मांतरी काळापुढे जाऊ तरी
हा खेळ जन्मांचा पुन्हा मांडू किती ? मोडू किती ?
1 comment:
Post a Comment