आम्ही उत्सवी उत्सवी
उत्सवात रमणारे
जग मरे स्ट्रेसपायी
आम्ही मजा करणारे ।
देश अमुचा महान
त्याची तुलनाच नाही
मोजावया इतिहास
भारंभार पंचांगेही ।
इंग्रजाची कृपा त्यात
कॅलेंडरही लाभले
दिवसांना आता येथ
मोल दुहेरी लाभले ।
पारंपरिक एखादा
एक इंग्रजी दिवस
साजराही होत जावा
जशी सोय ज्यास-त्यास ।
अशा सोयीने लोकांस
दोन लाभती निमित्ते
एका घटनेचे जसे
कालरूपी दोन पत्ते ।
दोन पाने जोकराची
जशी धरावी हातात
इथे उत्सवी माणसे
नित्य असे खेळतात ।
जयंती, अथवा दिन
कुणा एका महात्म्याचा
पाळायचा हे जाणून
तारखेनं अन् तिथीनं ।
कसे पुराणाच्या काळी
इंग्रज हे नव्हतेच ?
देवदेवतांच्या भाळी
तिथी प्रत्येकी एकच ।
इंग्रजांची हीच कृपा
भक्तां लागली जाणवू
दिनविशेषाच्या झेपा
भूतकाळी धावू धावू ।
सापडता दिन ऐसे
एका जागी दोन दोन
सण दोन व्हावे तसे
दोन बाह्या सर्सावून ।
असे शेकडो महात्मे
त्यांचे दिवस दुप्पट
सोडूनिया कामेधामे
सण करूया चौपट ।
असा समाज बांधावा
जो की उत्साही उत्सवी
भूतकाळी रमवावा
पुढे फिकीर नसावी ।
उत्सवांचे बळ मोठे
राज्य चालते मजेने
खुर्ची बळकट होते
अश्या गाफील प्रजेने ।
उत्साहाचे ठोस काही
जेव्हा नुरते कारण
तेव्हा द्यावे लोकां काही
असे नवे नवे सण ।
आम्ही उत्सवी उत्साही
आम्हां नाहीत दुष्काळ
खेद नाही खंत नाही
सांगू नका काळ वेळ ।
आम्ही वापरू हे रस्ते
वेठी धरू व्यवस्थेला
आम्हां अभिमान सस्ते
जागू पुढाऱ्याच्या ताला ।
परंपरा अभिमान
रसायने उतू जाती
सदा बाळगू उरात
जशा जखमा वाहती ।
आम्ही उत्साही उत्साही
जातो वाहून वाहून
आम्ही उत्सवी उत्सवी
आम्ही बेभान बेभान ।
No comments:
Post a Comment