कोडे

श्वासांचे कोडे सुटले अन् श्वास कसा थांबला ?
निमिषाची घटना सरल्यागत त्रास कसा संपला ?

थेंबांच्या खुणा पुसणारे ऊन पुन्हा सरसरले
एका थेंबाच्या वक्षी पण सूर्य कसा गुंतला ?

असताना मी, नसल्यागत का जग हे सारे होते ?
निरोप माझा अन् घेण्याचा उत्सव का रंगला ?

क्षणक्षण मोजून झाले ओझे सरल्या वास्तवाचे
कणकण विस्तव घेत जिण्यातून शांतपणा झिंगला !

तुला अखेरी झाले ओझे माझ्या रडगाण्याचे
अन् अश्रूंतच माझ्या का हा जीव तुझा गुंतला ?

शेवटला मी सांगून जातो, पुढचा हा इतिहास ..
दिसेल माझ्या रक्तामध्ये सूर्य तुझा गोंदला !