देशाला म्हणावे माता
बांधवाना घालून लाथा
ही मुले तिच्याच पोटा
आपण कशी?
देशास मातेचा स्त्री धर्म
स्त्री मात्र पुरुषी मर्म
साधून तिचेच वर्म
तिचाच घात !
संस्कृतीचे गुणगान
शस्त्राने भरले म्यान
कमरेस मिरवी लावून
छाती ठोक !
अहंकार पुरातन धर्माचा
जो धर्म खरा कृषिवलाचा
फासावर बळी मात्र त्याचा
जातो रोज !
कर्मकांड जातीपाती
धमन्यात जणू नांदती
तलवारी उगारल्या जाती
क्षणार्धात !
पशूला देवपण
दगडा पूजास्नान
माणसा मात्र शोषण
ठरलेलेच !
वेगळ्या विचारांची कोंडी
अवघे भोगांच्या तोंडी
शोषक शोषितांच्या झुंडी
वृद्धिंगत !
बाह्य प्रगतीचा देखावा
आत हिंस्र पशूच पोसावा
असा समाज कसा जावा
भविष्याकडे?
माणसाचे एक एक संघटन
विघटनकारक तत्वातून
अनुभव हाचि त्रिकाळातून
आज बळ धरे !
आदिमतेचेच अंतरी गर्व
भविष्य-स्वप्नांचे रेखती पर्व
मनुष्यतेची धरून वाट सर्व
जमेल का?
भूतकाळ स्वर्णरंगी रंगवती
भविष्यास तेजरंगे माखती
वर्तमानास मात्र धास्ती
नासण्याची !
देशकार्या धर्म म्हणताना
देश-देव मानता संकल्पना
क्षणोक्षणी बिंबावी मना
मानवता होय !
- प्रदीप वैद्य
No comments:
Post a Comment