किती जरी असली स्तोत्रं
ह्या देवाच्या दयेचे गोडवे गाणारी
तरी मला दिसत आली आहे
ती त्याची दहशतच !
जमीनदारी आसुडांची आठवण करून देत,
पिढ्यानपिढ्या एकाच दु:खाची हाडके
माणूस नावाच्या एका कुत्र्यापुढे टाकून
मौज पाहाणारी दहशत ...
दिसतात सर्वत्र
दयावंत देवाचा कोप नको म्हणून
केलेले उपास-तापास, नवस-सायास !
कृपावंत देव म्हणजे
दयेच्या, कृपेच्या तिजोरीशेजारी बसलेला
सावकारच जणू !
काही घेतल्याशिवाय कृपा ना देणारा ..
रस्त्यारस्त्यांवर, चौकाचौकांमधे
दिसतात ब्रँच ऑफिसेस !
ती चालतात जोरात ..
त्यांच्या वाढत चाललेल्या कळसांवर
ह्या साहूचे झेंडे फडकतात ...
श्रद्धेच्या गुडविलचा घेत वारेमाप फायदा,
मग दहशतीला रुपे मिळतात
धर्मांची, पंथांची, उपासना मार्गांची !
सुरूच असते अविरत
ह्या वेगळ्या अर्थशास्त्राचे मार्केटिंग ...
ह्या दयेच्या करंसीचे
"अर्थ"शास्त्र
न समजणारा ..
मी ..
रस्त्यावरचा
एक वेडा नागडा भिक्कारी ठरलेला !
No comments:
Post a Comment